برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۴۲۳۲۶
روزشمار فرهنگ و هنر ایران را در «برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر» مطالعه کنید.
به گزارش ایمنا، امروز _یکشنبه بیست و هفتم فروردین‌ماه _ همزمان با سالروز تولد و درگذشت برخی از بزرگان ایران‌زمین است.
عمادالکتاب (زاده بیست و هفتم ۱۲۴۰ قزوین – درگذشته بیست و ششم تیر ۱۳۱۵ تهران) استاد خوشنویس خط نستعلیق
وی از جمله خوشنویسانی است که در زمینه نستعلیق به‌مرتبه استادی رسید و آخرین استادکل خط نستعلیق در ایران است که از کتیبه تا غبار را استادانه می‌نوشت و اولین خوشنویسی است که رسم‌المشق را برای استفاده نوآموزان ابداع کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گذشته از کار خوشنویسی، در دیگر زمینه‌های هنری نیز طبع آزمایی کرد و به کار نقاشی، تذهیب، شعر و ادبیات، موسیقی و عکاسی نیز علاقه داشت. وی هنر نقاشی را نزد مهدی مصورالملک، شبیه ساز ماهر دوره قاجاریه که نقاشی‌های شاهنامه امیر بهادری به‌قلم اوست، فراگرفت.
عمادالکتاب نسبت به رویدادهای زمانش بی‌تفاوت نبود، چنانکه در سال ۱۳۰۴ به‌کمیته مجازات پیوست و کار نوشتن بیانیه‌ها را به‌عهده گرفت و در سال ۱۳۳۵ پس از دستگیری اعضای کمیته بازداشت شد و مدتی زندانی و سپس به قم تبعید شد.
پیش از دوران مشروطیت، جزو کاتبان وزارت انطباعات بود و در زمان احمدشاه نیز مدتی به‌عنوان منشی در وزارت داخله خدمت کرد و از سال ۱۳۰۴ در دفتر مخصوص رضاشاه به‌سمت فرمان‌نگار، مشغول خدمت شد و مأمور نوشتن فرامین و نامه‌ها بود.
در سال ۱۳۱۲ از طرف انجمن آثارملی مأمور نوشتن کتیبه‌های آرامگاه فردوسی شد و بعد از آن، کتیبه‌های دارالفنون، دانشسرای عالی، مدرسه رضاییه، دانشگاه تهران و دانشگاه معقول و منقول را نوشت.
وی نخستین خوشنویسی است که روش نقطه‌گذاری را در آموزش خط ابداع کرد و نه تنها نستعلیق، بلکه شکسته و نسخ را هم نقطه‌گذاری کرد.
عمادالکتاب در طول زندگی پربارش در حدود چهار هزار کودک را آموزش داد و بسیاری از فرزندان شاهزادگان و رجال از شاگردان او بودند. مظفرالدین‌شاه، احمدشاه، محمدحسن میرزای ولیعهد از او آموزش گرفتند.
برجسته‌ترین شاگردانش که در سطح بالایی تعلیم یافتند، حسن زرین‌خط، علی‌اکبر کاوه و مجدالکتاب گرگانی بودند.
وی شیوه خاص میرزامحمدرضای کلهر را دنبال می‌کرد و در سال ۱۳۱۲ به‌پاس قدردانی از خدمات صادقانه‌اش، موفق به‌دریافت نشان درجه یک فرهنگ از وزارت معارف و دریافت یک قطعه مدال نفیس و باارزش از دربار رضاشاه شد.
عمادالکتاب در ۷۵ سالگی درگذشت و در شهرری به‌خاک سپرده شد.
پروین دولت‌آبادی (زاده بیست و دوم بهمن ۱۳۰۳ اصفهان – درگذشته بیست و هفتم ۱۳۸۷ تهران) شاعر و از بنیانگذاران شورای کتاب کودک
وی از مادری فرهنگی و مدیر مدرسه ناموس به نام فخرگیتی و پدری به نام حسام‌الدین دولت‌آبادی که رئیس اداره اوقاف اصفهان بود، زاده شد. وی سالهای اولیه دبیرستان را در مدرسه نور و صداقت که آموزگاران انگلیسی داشت گذراند و سالهای بعد را در مدرسه آمریکایی نوربخش تحصیل کرد. او تحصیلاتش را در رشته نقاشی و مجسمه‌سازی در دانشکده هنرهای زیبا ادامه دهد و چند جلسه هم در دانشگاه شرکت کرد، اما با بازدید از یک پرورشگاه مسیرش تغییر یافت. پرورشگاه متعلق به‌شهرداری تهران بود و پدرش ریاست کل آن را برعهده داشت و خواهرش مهین نیز بخش شیرخوارگاه آن پرورشگاه را مدیریت نی‌کرد. پروین تصمیم گرفت به‌سرپرستی و تربیت کودکان پرورشگاه بپردازد. در پرورشگاه شعرهایی که برای کودکان سرود بسیار مورد توجه آنان قرارگرفت.
دولت‌آبادی تلاش کرد تا شعر کودکان را از حالت پندگونه خارج کرده و اشعاری که جنبه سرگرمی و تفریح داشته باشد ارائه کند. وی همچنین آثاری برای بزرگسالان نیز در هر دو سبک سنتی و نیمایی سروده و از معدود شاعرانی است که آثارش در کتب درسی نیز آمده است.
کتاب شعر گل بادام او، برنده جایزه شعر شورای کتاب کودک در سال ۱۳۶۶ شد. وی بیشتر با اشعاری که برای کودکان سروده و به‌ویژه اشعاری که در کتب درسی به‌چاپ رسیده است شهرت دارد، در حالی که وی شاعری توانا در سبک‌های گوناگون غزل، قصیده، مثنوی و شعرنو نیز بود.
پروین دولت‌آبادی در ۸۴ سالگی درگذشت و در قطعه هنرمندان به‌خاک سپرده شد.
آثار:
گل بادام (برگزیده)
بر قایق ابرها
شوراب
هلال نقره‌سا
آتش و آب
باز می‌آید پرستو نغمه‌خوان
گنجشک و وزغ
شهر سنگ
در بلورین جامه انگور
جمجمک برگ خزان
گذری در ادبیات کودکان
یک بازیگر
و ویرایش بیش از ۲۰ کتاب کودکان.
احمد اقتداری (زاده سال ۱۳۰۴ گراش – درگذشته بیست و هفتم ۱۳۹۸ تهران) نویسنده، مورخ و جغرافیدان
وی مشهور به «پدر مطالعات خلیج فارس» و رئیس دفتر مطالعات خلیج فارس در مرکز دائرةالمعارف بود. وی تمام سواحل خلیج فارس و دریای عمان را برای فعالیت‌های تحقیقاتی‌اش پیاده طی کرده بود و از دوران جوانی شروع به نقشه‌برداری تمام این سواحل کرد. جلال آل‌احمد، اقتداری و دو دوست پژوهشگرش، ایرج افشار و منوچهر ستوده را باعنوان «سه تفنگدار» و «گورنگار» توصیف می‌کرد؛ چرا که این سه‌نفر با همراهی همدیگر بسیاری از اسناد تاریخی و بناهای کهن ایران را معرفی کردند.
کتاب خلیج فارس به قلم وی، جایزه ویژه یونسکو در ایران را به‌خود اختصاص داد و کتاب «مروارید خلیج فارس» در خصوص پژوهش‌های ایران‌شناسی وی نوشته شد و فیلم مستند «به ایران جاودانی‌ام» در مورد زندگی او ساخته شد.
احمد اقتداری در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل کرد و در سال ۱۳۳۴ اجازه وکالت پایه یکم دادگستری گرفت.
در سال ۱۳۴۸ از وزارت فرهنگ بازنشسته شد و از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶ در دانشکده حقوق و علوم سیاسی به‌تدریس پرداخت.
دیوان شیدای گراشی، کتاب باغستان و تفسیر گل و برگ را او نخستین‌بار یافته و تصحیح کرده بود و کتاب وقایع مشروطه در لارستان و بنادر، یکی از مهم‌ترین آثار اوست که به اهمیت شهرهای جنوب فارس در عصر قاجار می‌پردازد.
وی در ۱۳۴۱ در سمینار خلیج فارس که به‌همت محیط طباطبایی و ریاست سعید نفیسی برگزار می‌شد، به‌سخنرانی در باب فولکلور و فرهنگ عامه خلیج فارس پرداخت. وی در آن جلسه به رومن گیرشمن، مورخ و باستان‌شناس مشهور فرانسوی، یادآور شد که چندین بار به‌جای «خلیج فارس» به گفتن «خلیج» اکتفا کرده‌است، که این هوشیاری منجر به عذرخواهی گیرشمن از حضار و مردم ایران شد.
مسافرت‌های تحقیقاتی او بین سالهای ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ در سواحل جنوبی ایران "از مسیرهای بندر دیلم، بندرجاسک، بندر ریگ، زاهدان، چابهار و تیس" باعث به‌وجود آمدن و تألیف کتاب‌های دیار شهریاران و تهیه ۴۰۰۰ قطعه عکس از آثار تاریخی شد که در شناختن و شناساندن تاریخ و فرهنگ نواحی جنوبی ایران و سواحل خلیج فارس حائز اهمیت است.
اقتداری در ۱۳۴۶ از سوی دولت ایران به‌عنوان کارشناس گردشگری به عربستان، عراق و لبنان اعزام شد. در ۱۳۴۹ در کنگره ایران‌شناسی "کنگره تحقیقات ایرانی" که به‌همت ایرج افشار برپا شده بود شرکت کرد.
وی مطالعات وسیعی در آثار گذشتگان و تحقیقات میدانی زیادی در کارنامه‌اش داشت و به‌خاطر همین مطالعات و پژوهش‌ها به‌تدریس در رشته تاریخ در مقطع دکترای دانشگاه تهران دعوت شد.
احمد اقتداری در ۹۴ سالگی درگذشت و در گورستان آل‌دهباشی گراش به‌خاک سپرده شد.
داریوش صفوت (زاده هفتم آذر ۱۳۰۷ شیراز — درگذشته بیست و هفتم ۱۳۹۲ کرج) موسیقیدان و نوازنده سنتور و سه‌تار
وی از شاگردان حبیب سماعی، ابوالحسن صبا و محمد ایرانی مجرد بود و از سال ۱۳۳۸ به‌تدریس در زمینه‌های نوازندگی سنتور و سه‌تار، ردیف موسیقی ایرانی، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنایی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام، بررسی رسالات کهن موسیقی ایران و… پرداخت.
داریوش صفوت در ۸۵ سالگی درگذشت و در بهشت سکینه به‌خاک سپرده شد.
عضویت‌ها و نشان‌ها:
استاد بازنشسته پایه ۱۵ دانشگاه هنر و دانشگاه تهران.
استاد نمونه دانشگاه‌های ایران.
بنیانگذار و مدیر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی، وابسته به‌سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹.
مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه تهران.
مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه هنر.
سرپرست سابق کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان در صداوسیما از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲.
مدیر سابق گروه هنر در مرکز نشر دانشگاهی.
عضو انجمن آکوستیک‌دانان ایران ۱۳۵۷/۱۹۷۸.
عضو انجمن فلسفه ایران ۱۳۵۵/۱۹۷۶.
عضو «پیوسته» فرهنگستان علوم ایران.
وی در سال ۱۳۸۵ موفق به‌دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» Chevalier De L'ordre Des Arts et Des Letters شد که بالاترین نشان هنری فرانسه است.
شاگردان سرشناس:
مجید کیانی
پرویز مشکاتیان
هما سادات افسری
پریسا
حسین علیزاده
نورالدین رضوی سروستانی
سالروز درگذشت مهران قاضی
مهران قاضی (زاده سال ۱۳۵۲ اصفهان -- درگذشته بیست و هفتم ۱۳۹۵ اصفهان) آهنگساز و نوازنده نی
وی فعالیتش را از سال ۱۳۶۷ آغاز کرد که از جمله: همکاری با مراکز فرهنگی استان اصفهان، هنرستان موسیقی ۲ سال، کانون فرهنگی هنری ذوب آهن ۱۰ سال، صداوسیما مرکز اصفهان به صورت برنامه‌های ضبط شده. "تصنیف سازی، گروه‌نوازی و…" و هنرکده‌های خصوصی سطح شهر اصفهان به صورت آموزش نی بود.
فعالیت‌های برون کشوری:
۱- سال ۱۳۷۰ شرکت در نمایشگاه دوسلدورف در آلمان به‌مدت ۱۲ روز، به همراه ارکستر عالی موسیقی هنرستان موسیقی اصفهان.
۲- سال ۱۳۷۵ اجرای برنامه در کشور قطر به سمت سرپرست گروه سماع به مدت ۱۴ روز، از طرف سازمان ارتباطات اسلامی.
۳- سال ۱۳۷۸ اجرای برنامه در کشور چین و شرکت در جشنواره سازهای بادی جهان به‌مدت ۱۰ روز، به همراه استادان موسیقی ایران.
۴- سال ۱۳۸۱ اجرای برنامه در کشور امارات متحده عربی "دوبی" و شرکت در فستیوال مهر جان به مدت ۱۰ روز، با استادان جلال قاضی و حسن ناهید، به مدت ۱۲ سال و محمدعلی کیانی‌نژاد ۲ سال همکاری داشته و گروه‌نوازی با گروه‌های مطرح استان از فعالیت‌های هنری در کارنامه اوست.
کد خبر 654994منبع: ایمنا
کلیدواژه: برگي از تقويم تاريخ فرهنگ و هنر برگی از تقویم تاریخ فرهنگ و هنر عمادالکتاب احمد اقتداری شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سالگی درگذشت خاک سپرده شد موسیقی ایرانی دانشگاه تهران سالروز درگذشت احمد اقتداری موسیقی ایران دولت آبادی خلیج فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۴۲۳۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یادگارهایی از «خلیج‌فارس» در آستان مبارک رضوی
کمتر شهروند و هموطن ایرانی پیدا می‌شود که روی نام «خلیج‌فارس» حساسیت و تعصب ملی نداشته باشد. «خلیج‌فارس» یا «دریای فارس» یا «بحر فارس» و... از جمله اسامی خاص و ویژه‌ای است که در میان جغرافیدانان، سیاسیون، شرق‌شناسان و جهانگردان، نسخه‌شناسان تاریخی، اسناد موزه‌ای و آرشیوی و حتی بسیاری از مردم جهان، نام آشناست. اما آنچه سبب شده به این موضوع بپردازیم، فرارسیدن «دهم اردیبهشت» است که در تقویم تاریخ رسمی کشور به نام «روز ملی خلیج‌فارس» نام‌گذاری شده است و یادآور واقعه و حادثه مهمی از دوران مبارزه ملت ایران با دولت‌ها و قدرت‌های استکباری و استعماری است. در این روز بود که با شجاعت و دلاوری‌های مردان و زنان غیور در منطقه جنوب کشور، عوامل و عمال پرتغالی از تنگه هرمز و خلیج‌فارس اخراج شدند.
خلیج‌فارس مظهر و نماد هویت ایرانی است و پیشینه‌ای به قدمت تاریخ دارد. خلیج همیشه فارس، نه تنها یک عرصه آبی و آبراه مهم و حساس، بلکه میراثدار فرهنگ و تمدنی کهن و گنجینه کمیاب و بی‌نظیری از تنوع زیستی است که باید حفظ و احیا شود.
نام «خلیج‌فارس» در گذر تاریخ و زمان
براساس اسناد تاریخی، بررسی کتب و متون کهن و تاریخی و همچنین بررسی اقوال و نوشته‌های جغرافیدانان، شرق‌شناسان و نسخه‌شناسان اسناد تاریخی و برخی اظهارات استادان علم جغرافی، «نام خلیج‌فارس» از کهن‌ترین ادوار تاریخی تا دایره‌المعارف‌های کنونی در قرن21 میلادی با تغییر اندکی در رسم‌الخط‌های گوناگون ملل، همچنان باقی مانده است. در دوره هخامنشیان خلیج‌فارس با نام «سینوس پرسیکوس» و «ماره پرسیکوم» شهرت داشته است. دانشمندان ایرانی از روزگار هخامنشیان این دریا را «درایا پارسا» اسم برده‌اند که ترجمه امروزی آن «دریای پارس» می‌شود. بنابراین این دو نام برای خلیج‌فارس از همان دوران به همین ترتیب رواج داشته و تا قرن بیستم هم جغرافیدانان و تاریخ‌نویسان جهان اسلام همان نام درایا پارسای عصر هخامنشیان را اقتباس و به عربی به نام «البحرالفارسی» ترجمه کردند. (منبع: پیروز مجتهدزاده در گفت‌وگو با خبرآنلاین).
قرن بیستم، قرن ظهور مطالعات جدید در حوزه جغرافیاست به‌گونه‌ای که «سینوس پرسیکوس» یونان باستان، امروز به زبان انگلیسی با عنوان «پرشین گلف» (Persian Gulf) یا همان خلیج‌فارس نام‌برده می‌شود و سایر زبان‌های غربی همچون فرانسوی ترجمه خلیج‌فارس را به کار می‌برند. از طرفی در تمدن ایرانی اسلامی در قرن بیستم کلمه البحرالفارسی با هدف ایجاد وحدت و یکپارچگی میان نام‌های خلیج‌فارس همچون دیگر زبان‌ها جای خود را به خلیج‌فارس داد. (ر.ک به همان منبع).
آنچه بر اساس اسناد و مطالعات نسخ قدیمی تاریخی و جغرافیایی جهان مشهود است، این است نام «سینوس پرسیکوس» و «ماره پرسیکوم» مربوط به خلیج‌فارس به‌تدریج به زبان‌های کهن و جدید وارد شد و ممالک و مسالک‌نویسان، مورخان و جغرافیدانان نیز از آن با نام‌های «دریای پارس»، «بحر فارس»، «بحر عجم»، «دریای عجم» و درنهایت با عنوان «خلیج‌فارس» یاد کرده‌اند.
برخی از آثار مرتبط با نام «خلیج‌فارس» در این آستان مبارک
سری به سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی می‌زنیم. مطابق آنچه در سوابق، اسناد، مدارک و آثار موزه‌ای این سازمان وجود داشته و براساس توضیحات مدیران و کارشناسان این سازمان، متوجه می‌شویم برخی از آثار، اسناد و اشیای موزه‌ای در این آستان مبارک وجود داشته که به نوعی یادگاری‌هایی هستند که نام و یاد خلیج‌فارس را در ذهنمان یادآور می‌شوند.
معاون امور موزه‌ها و گنجینه‌های فرهنگی این سازمان دراین باره به قدس می‌گوید: در سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی منابع و آثار نفیس متعددی ازجمله نسخه‌های خطی، اسناد و مطبوعات و آثار موزه‌ای مرتبط با «خلیج‌فارس» به زبان‌های مختلف وجود دارد.
مهدی قیصری نیک ادامه می‌دهد: در این منابع از «دریای فارس»، «بحر فارس»، «خلیج عجم» و «خلیج‌فارس» نام برده شده است. یکی از این آثار و منابع، ترجمه نسخه خطی «المسالک و الممالک» تألیف ابواسحاق ابراهیم بن محمد اصطخری در قرن هفتم قمری یعنی حدود هفتصد و اندی سال پیش است که در گنجینه نسخه‌های خطی این سازمان نگهداری می‌شود. اصطخری در این اثر، سراسرِ خلیج‌فارس و دریای عمان و بخش بزرگی از اقیانوس هند از ساحل شرقی آفریقا، زنگبار تا حدود سراندیب (سیلان) را «دریای پارس» نامیده و گاه انتهای این دریا را به سرزمین چین رسانده است.
وی اضافه می‌کند: اسنادی از مکاتبات سیاسی دوره قاجار در مرکز اسناد آستان قدس رضوی موجود است که به وضوح از «خلیج‌فارس» در آن نام برده شده است. به عنوان مثال، قدیمی‌ترین این اسناد متعلق به سال ۱۲۳۸ قمری و دوره مظفرالدین‌شاه قاجار است که در آن‌ها نام خلیج‌فارس به روشنی ذکر شده و به زبان‌های فارسی، آلمانی و انگلیسی درج شده است. انعقاد قراردادی میان محمد زکی‌خان، سردار فارس و سرحددار انگلیس در هندوستان درزمینه همکاری‌های متقابل برای برقراری امنیت در بنادر و جزایر واقع در خلیج‌فارس و توافق بر سر حضور نیروهای انگلیسی در آن حدود که به تاریخ ۱۲۳۸ قمری منعقد شده، برگ دیگری از این اسناد است.
این مقام مسئول بیان می‌کند: همچنین از دیگر آثار راوی نام «خلیج‌فارس » در گستره تاریخ ایران می‌توان به نقشه اهدایی توماس کلستیل، رئیس‌جمهور اتریش به رهبرمعظم انقلاب به زبان آلمانی و متعلق به قرن ۱۹ میلادی اشاره کرد که در موزه هدایای رهبر معظم انقلاب در آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود. ضمن اینکه دو کره جغرافیایی ساخت انگلستان مربوط به سال ۱۸۵۰ میلادی یعنی کره جغرافیایی نیوتن و پسرش و کره دیگری مربوط به سال ۱۸۴۵ میلادی که نام خلیج‌فارس به انگلیسی روی آن درج شده نیز ازجمله آثار موجود در موزه‌های آستان قدس رضوی است که از نام خلیج‌فارس در گستره تاریخ روایت می‌کند.
از «کشتیرانی هلند» تا تلگرافِ «نظام‌السلطنه» همه با نام «خلیج‌فارس»
به غیر ازمواردی که در سخنان معاون امور موزه‌ها و گنجینه‌های فرهنگی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی بیان شد، آثار، اسناد و منابع تاریخی دیگری هم در این سازمان وجود دارد که بی‌ارتباط با نام «دریای پارس»، «بحر فارس» و«خلیج‌فارس» نیستند که به اختصار به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود.
_ نامه شرکت کشتیرانی هلند به سید جلال‌الدین تهرانی برای مراجعه و دریافت برگ حواله تحویل کالا به تاریخ ۱۳۳۷ شمسی.
_ سواد عریضه رؤسای ایرانی ساکن کویت به شیخ محمد خالصی در خصوص تعدی عبدالعزیز بن مسعود، حاکم نجد به ایرانیان ساکن کویت و درخواست مذاکره با سردار سپه برای توجه به ایرانیان دور از وطن و تسلط اجانب بر جزایر ایرانی خلیج‌فارس به تاریخ ۱۳۴۲ قمری.
_ دستور تلگرافی حسین‌قلی‌خان نظام‌السلطنه مافی به شوکت‌الملک برای توقیف کاروان حامل سلاح از مبدأ خلیج‌فارس به مقصد افغانستان و اعلام نتیجه آن به تاریخ ربیع‌الاول ۱۳۲۶ قمری.
_ تصویر بریده روزنامه الوطن حاوی یک سند تاریخی از نامه شیخ مبارک الصباح، امیر کویت و تصریح به کلمه «خلیج‌فارس» به تاریخ جمادی‌الاول ۱۴۲۷ قمری.
_ جوازنامه صادره توسط دولت انگلیس در خلیج‌فارس مربوط به حمل مال‌التجاره از بندر بوشهر به داخل ایران برای محمد شفیع تاجر کازرونی به تاریخ ۱۳۱۷ قمری.
_ صورت قیمت اجناس و کالاهای تجاری در بازارهای انگلیس و هزینه تحویل آن در بنادر خلیج‌فارس به تاریخ ۱۳۲۴ قمری.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»